نام علمی :Levisticum Officinale
ریشه انجدان رومی دارای پکتین ، اسید مالیک ، قندهای مختلف ، نوعی رزین ، اسیدهای آلی و اسانس است.
انجدان رومی گیاهی است علفی و دارای ساقه ضخیم استوانه است به قطر سه تا چهار سانتیمتر و به ارتفاع یک تا دو متراست. این گیاه برگهایی ضخیم، گوشتدار، منقسم به برگچه‌هایی با ظاهر لوزی شکل و دندانه‌های نامساوی به رنگ سبز تیره و منتهی به دمبرگ استوانه‌ای مشخص دارد.
گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلیمتر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست می‌آورد. قسمت مورد استفاده گیاه ریشه آن است که بویی معطر و طعمی تلخ، گزنده و کمی شیرین دارد و دارای خواص دارویی بسیار است.
قسمت های مورد استفاده این گیاه ریشه و ریزوم گیاه دوساله و بعضی مواقع ساقه آن است . ریشه و ریزوم و ساقه را به عنوان مقوی معده و به فراوانی به عنوان داروی مدر به کار می برند . اشتها و ترشح عصاره معده را تحریک نموده ، مسهل صفرا ، دفع کننده باد شکم هستند . در مداوای مجاری ادرار و مثانه ، علیه ضعف عصبی ، رماتیسم و تعرق بیش از حد استفاده می گردد. دردهای ناشی از نفخ را تسکین میدهد هضم کننده غذا و تصفیه کننده خون است.
