نام علمی : Vitis vinifera

کلیه قسمت های درخت انگور قابل استفاده دارویی است . 

  1. برگ مو : دارای ساکارز، لوولز، اینوزیست، مواد نشاسته ای و تعدادی اسیدهای آلی است.
  2. دم خوشه انگور : دارای تانن، مواد رزینی، تا تارات پتاسیم و اسیدهای آلی است.
  3. غوره : میوه سبز رنگ و نارس انگور است که دارای طعم ترش می باشد. غوره دارای اسیدهای آلی مانند اسید مالیک، اسید فرمیک، اسید سوکسینیک ، اسید اگزالیک، وقند می باشد.
  4. پوست انگور دارای تانن، تار تارات پتاسیم، اسیدهای آزاد، و مواد معدنی می باشد.
  5. هسته انگور : در هسته انگور مقداری روغن و تانن موجود است . روغن هسته انگور به رنگ زرد مایل به سبز است . این روغن فاقد بو و دارای طعمی مطبوع می باشد. روغن هسته دارای تریگلیسیرید، اسید اولئیک، اسید پالمتیک، اسید لینولئیک، اسید آراشیک می باشد . 
خواص درمانی میوه انگور : انگور بر طبق طب قدیم ایران گرم و تر است. 

  1. اخلاط بدن را متعادل می کند.
  2. بسیار مقوی و مغذی است.
  3. خون را تصفیه می کند.
  4. سینه و ریه را صاف و تمیز می کند.
  5. برطرف کننده یبوست است.
  6. انگور برای درمان ورم معده و روده مفید است.
  7. در درمان سل ریوی و سیاه سرفه موثر است.
  8. برای درمان اسهال خونی از انگور استفاده می شود.
  9. برای درمان نقرس بسیار مفید است.